வழியற்ற வலியல்ல
காதல்

ஷக்தி 

உனதன்பின் நிழல்
நான்

ஷக்தி 

அவ்வளவு எளிதாக இல்லை
இரவும் பகலும்

ஷக்தி 

அது காதலென
நம்ப விரும்புவேன்

ஷக்தி 

கனவுகளை தாளிடுகையில்
நினைவிழக்கிறேன்

ஷக்தி 

அந்திக்கும் கருக்களுக்குமிடையே
தீரா பனிப்போர்

ஷக்தி 

அர்த்தமற்ற காத்திருப்பிள்
கசக்கிறது தேநீரும்

ஷக்தி 

நீரில் தக்கையாய்
என்னுள் நீ

ஷக்தி 

பெற ஆயத்தமாயிருக்கிறேன்
தற நீ

ஷக்தி 

நிறைய பதிலிகளை சொல்லி போகிறாய்
கேள்விக்கு முன்பாகவே

ஷக்தி 

இந்த அந்தியும் நேற்றையொத்திருந்தால்
இன்னும் நல்லது

ஷக்தி 

எஞ்சியிருந்த கடைசி சந்தர்ப்ப
புன்னகையில் காதலிருந்தது

ஷக்தி 

கடந்து போகிறாய் என்
பாலை முகடுகளில் பெருமழை

ஷக்தி 

எப்படி கடந்தாலென்ன

நான் உணர்ந்தேயிருக்கிறேன்
நான் நிறைய சுவாசித்து விட்டேன்
நான் நிறைய காதலை கடந்து விட்டேன்
நான் குளிரேறிய இரவை வெக்கை பகலை கடந்தோடிவிட்டேன்
நிறைய நிலவிருந்தும் இல்லாத இரவுகளையும் அப்படியே 
நான் அடிபழுத்த பயிர் தான்
மூர்கமேறிய காற்று இனி எப்படி கடந்தாலென்ன

-ஷக்தி

....போல.....

சதையுள் புதைந்த
தோட்டாவைப்போல அந்த
பிரிவும் சந்திப்பும்

-ஷக்தி

கைகளில் பிசுபிசுக்கிறது

சகிக்கு சகம் தந்து நிற்கும்
சிவனின் கைகளில்
தகிக்கிறது பாலை
தேவியின் கைகளில் வழியும் நீரூற்று
தாண்டவ பொழுதின் முடிவில் 
தலை தடவிய சிவனின்
கைகளில் பிசுபிசுக்கிறது
கங்கை

-ஷக்தி